U bent hier

Het einde van GenderExpress - Interview met Eveline de Wispelaere

GenderExpress vzw sloot op woensdag 15 februari 2023 het boek met een laatste editie van de jaarlijkse wafelbak. De Gentse transgendervereniging bestond 25j en bood in al die jaren een veilige haven voor transgender personen om te ontmoeten en verbinden. Nu de muziek stopt, gingen we in gesprek met een vaste waarde van GenderExpress. Eveline stond namelijk jarenlang achter de bar als ware entertainer om elke bezoeker een warm hart toe te dragen.

Laten we beginnen bij het begin, hoe is GenderExpress gestart?

Wanneer we startten, in 1998, hadden trans personen geen plek om veilig samen te komen, zich te uiten en rustig eentje te drinken en met gelijkgestemden een babbeltje te slaan. Juist omdat we zo geen plaatsen hadden, hebben we zelf eentje gecreëerd. Op dat moment kwamen we samen met een klein groepje in een kamer boven ‘t Vosken aan het Sint-Baafsplein. Helaas moesten we toen steeds door het restaurant om tot de bovenverdieping geraken en voor velen van ons was dat heel erg ongemakkelijk, soms zelfs niet te doen. De maatschappij was nog niet klaar voor onze genderexpressie.

En nu, in de 25j, hoe is GenderExpress geëvolueerd?

Om die drempels te verlagen, verhuisden we in 2004 onze samenkomsten naar een ruimte achter een restaurant, toen ‘Napoleon’ aan de Rozemarijnbrug. We hadden onze eigen ingang, dus steeds meer mensen vonden hun weg naar GenderExpress. We organiseerden toen ook diepgaande gesprekken met gastsprekers om vele trans gerelateerde onderwerpen te bespreken en vooral bespreekbaar te maken. Toen het restaurant failliet ging, moesten we op zoek naar een nieuwe plek. Die vonden we bij Casa Rosa en çavaria. Sinds 2012 organiseren we elke derde woensdag van de maand een bijeenkomst in de Salons in de Kammerstraat. De eerste jaren groeide de groep steeds groter uit totdat het salon te klein werd voor de opkomst. De nood aan een plek zoals we verzorgden, was zo groot. Mensen kwamen vanuit alle hoekjes van het land om enkele uren gezellig door te brengen. Op dat moment zijn vele nieuwe verenigingen opgestart, met hetzelfde doel als de onze. Trans personen groepeerden zich op verschillende plaatsen om te praten, eentje te drinken en te verbinden.

Na dit verhaal besloten jullie het boek af te sluiten, hoe eindigt het verhaal?

De laatste jaren daalt het bezoekersaantal steeds, omdat trans personen juist veel meer plekken hebben om naartoe te trekken. Er zijn nieuwe verenigingen voor en door trans personen en vooral, ook buiten die verenigingen zijn we steeds meer welkom. Hoewel het nog steeds een grote stap is om naar buiten te komen als trans persoon, heb ik in al die jaren wel gezien dat die stap op steeds meer plekken gezet kan worden. En daar kan ik alleen maar ontzettend dankbaar voor zijn. Met die dankbaarheid, voor alle mensen die ik heb mogen ontmoeten en alles dat ik met GenderExpress heb mogen meemaken, hebben we dan het boek gesloten met een laatste succesvolle activiteit; onze jaarlijkse wafelbak.