We Connect. Over jou, mij en vooral wij! We Connect laat mensen in verbinding treden met elkaar, van elkaar leren en luisteren.
Luister hier
Elk (LGBTI+) individu heeft een eigen verhaal. Vele personen werden en worden geconfronteerd met de zoektocht naar zichzelf. Naar hun eigenheid en hun eigen-zijn. Het traject dat velen daarvoor afleggen is vaak mentaal en fysiek zwaar en stuit op veel onbegrip en onwetendheid. Verhalen van en over personen die een gelijkaardige situatie hebben meegemaakt zijn een sterke motivator en inspiratie voor (LGBTI+)-personen die zoekende zijn.
Aan de hand van een aantal luisterverhalen laat het Regenbooghuis Casa Rosa in samenwerking met Stad Gent en Relaas luisteraars verwonderen, doen kennismaken en nadenken over de uitdagingen waar bepaalde LGBTI+-personen voorstaan. Door verhalen te brengen die de (soms harde) realiteit brengen, maar eindigen met positieve ervaringen, moeten de verhalen inspireren en personen die zoekende zijn vooruit helpen in hun proces en andere personen laten leren over de uitdagingen van sommigen.
Om deze verhalen en de volledige LGBTI+ gemeenschap meer zichtbaarheid te geven in Gent, kunnen de verhalen via een QR-code beluisterd worden op een picknickbank op het Maaseikplein die door de LGBTI+ artiest Besta Ni omgetoverd werd tot een kunstwerk. De kunstenaar ontwierp voor deze bank een uniek graffiti-design met een symbolische betekenis dat als decor voor de luisterverhalen fungeert. Laat je op deze plek ontroeren, inspireren en aan het lachen brengen door onze We Connect-vertellers.
Maak kennis met de vertellers!
Tijdens drie intensieve workshops gingen zes vertellers, met de hulp van Relaas, op zoek naar hun uniek verhaal. Zo vertellen zowel Ielde en Fleur over hun ervaringen met non-binariteit, familie en liefde. Fernand duikt dan weer wat verder in het verleden en blikt terug over zijn ervaringen als homo man in de jaren '60 en '70. Eli toont het belang aan van vertrouwen in anderen maar vooral jezelf, Annelies vertelt hoe ze als twintigjarige haar levensdroom bereikte en Sem brengt een grappige anekdote met een nogal scherp kantje.
Om de vertellers al een beetje beter te leren kennen, stelden we iedere verteller enkele vraagjes. Ontdek elke week de antwoorden van een nieuwe verteller hieronder!
Maak kennis met Ielde:
- Hoe situeer jij je binnen LGBTI+? Ik situeer me als mens binnen de LGBTI+.
- Waarom deed je mee aan dit project? Ik deed mee omdat het me een goede manier leek om mijn ervaring te vertellen , zonder een ellenlange discussie of verantwoording daarna. Bovendien wou ik wel eens weten hoe zo een podcast gemaakt wordt.
- Wat heb je geleerd (over jezelf of in het algemeen)? Het was leuk om de andere vertellers te leren k ennen.
- Inspirerende quote (van jezelf of jouw grote voorbeeld)? Mijn quote van de week is "je bent nooit oud genoeg om te verslensen" (zelf verzonnen tijdens een gesprek).
Beluister het verhaal van Ielde hier via de podcast!
Maak kennis met Eli:
- Hoe situeer jij je binnen LGBTI+? Ik zie mezelf als een biseksueel persoon.
- Waarom deed je mee aan dit project? Ik vind het belangrijk om mensen duidelijk te maken dat het oké is om jezelf te zijn en dat de juiste mensen u uiteindelijk gewoon zien als een persoon met gevoelens en niet als een ding dat niet binnen de normen past.
- Wat heb je geleerd? Ik heb geleerd dat je vaak sterker bent dan jezelf denkt. Ook de juiste mensen rondom je maken het een stuk makkelijker. Met de juiste mensen bedoel ik de personen die je ‘s nachts kan bellen en die voor jou direct zouden opstaan wanneer je ze nodig hebt.
- Inspirerende quote? Vertrouwen hebben in de juiste personen is belangrijk. Maar vertrouwen hebben in jezelf is het belangrijkst!.
Beluister het verhaal van Eli hier via de podcast!
Maak kennis met Sem:
- Hoe situeer jij je binnen LGBTI+? Ik ben niet zo voor hokjes, maar het hokje waar ik me dan het meeste in kan terugvinden is non-binair.
- Waarom deed je mee aan dit project? Ik deed mee aan het project omdat ik mensen wil inspireren en wil laten nadenken over bepaalde thema's. Het verhaal kent ook enkel mijn dichte vriendengroep & is dus nog niet in de media geweest. Het leek me leuk om ook eens een andere kant van Sem te laten zien.
- Wat heb je geleerd? Ik heb geleerd om er gewoon voor te gaan zonder te twijfelen aan mezelf!
- Inspirerende quote? If you want something you never had before, you have to do something you never did before!
Beluister het verhaal van Sem hier via de podcast!
Maak kennis met Anneliese:
- Hoe situeer jij je binnen LGBTI+? Ik ben lesbisch.
- Waarom deed je mee aan dit project? Ik praat en vertel graag! Het idee van We Connect vond ik geweldig en het was ook leuk om deel uit te maken van een groter project!
- Wat heb je geleerd? Alhoewel ik graag (over mezelf) praat, was het recorden van een verhaal over homoseksualiteit veel moeilijker dan ik had verwacht. Het is nog altijd iets wat ik moeilijk vind om over te praten. Tegelijkertijd voelde het zeer bevrijdend om deze ervaringen te delen, ook al was mijn verhaal niet heel serieus.
- Inspirerende quote? I like men like I like my coffee. I don't drink coffee.
Beluister het verhaal van Annielies hier via de podcast!
Maak kennis met Fernand:
- Hoe situeer jij je binnen LGBTI+? Ik ben mij al heel vroeg gaan identificeren als homoman en heb in mijn tienerjaren al contact gevonden met gelijkgezinden. In mijn eerste jaar als student (1970) heb ik de Gentse Studenten Werkgroep Homofilie leren kennen. Ik zat al vlug in het groepje dat de Homokrant (voorloper van ZiZo) samenstelde. In 1978 stond in op de planken als chorus-girl in de Nichtenshow van het GOC. Ik had voor die Gentse afdeling van de Federatie Werkgroepen Homoseksualiteit (FWH) het lokaal in de Ekkergemstraat ingericht. In de jaren tachtig en negentig was ik bestuurslid van het Gehoor, een socio-culturele vereniging voor lesbiennes en homo’s die we met enkele vrienden hadden opgericht. In 1991 werd ik coördinator van het secretariaat van de FWH, het huidige Çavaria. Van daaruit en vanuit de Gentse Homo- en Lesbienne Beweging heb ik geijverd voor de oprichting van Casa Rosa. Daar ben ik bestuurder gebleven tot 2012. Om uit te bollen in het LGBTI-engagement coördineer ik nu nog Auricula Zwemt.
- Waarom deed je mee aan dit project? Omdat het mij heel vriendelijk werd gevraagd! Ik kom nog altijd graag in Casa Rosa, het huis voelt nog altijd aan als mijn lievelingskindje. Misschien ook omdat ik graag verhalen vertel. Ik wou een persoonlijk verhaal vertellen dat parallel liep met de oertijd van de beweging. Denk aan de Stonewall-rellen van 1969. De LGBTI+beweging is meegegroeid met de bewustwording van vrouwen, jongeren en minderheidsgroepen en de seksuele revolutie in jaren ‘60. In die tijd beleefde ik mijn adolescentie. Toen was er niet veel kennis over en respect voor het leven van mensen die niet in het heteronormatieve kraam pasten. In de jaren 1970 kon je wel experimenteren. Er was vanalles te beleven als jongere in progressieve cultuurmiddens. Al waren dat vrijhavens te midden in een conservatieve wereld, waar vaak met walging over de 'janetten' en 'potten' werd gesproken.
- Wat heb je geleerd? Dat engagement op velerlei manieren kan en dat je nog altijd iets kan bijleren of bijdragen. Ik heb zelfs een natuurlijk middel leren kennen tegen mijn legendarische podiumvrees! Dat werkte blijkbaar goed, of was het vooral de warme en solidaire omgeving die mij droeg tijdens het vertellen?
- Inspirerende quote? “Rights are won only by those who make their voices heard.” (Harvey Milk U 1978). Pas door uit de kast te komen, door op straat te komen, door onze mening in de pers te laten horen, door hard op de deur van beleidsmakers te kloppen is de LGBT+beweging tot hier geraakt.
Beluister het verhaal van Fernand hier via de podcast!
Maak kennis met Fleur:
- Hoe situeer jij je binnen LGBTI+? Non-binair, panseksueel, ethisch niet monogaam. Kort samengevat, een mens die op mensen verliefd wordt.
- Waarom deed je mee aan dit project? Het is belangrijk om mensen op een zo eerlijk mogelijke manier te laten kennismaken met de verhalen uit LGBTI+ community. La mariposa, het mooiste wat er is is de verandering van rups naar vlinder. Anderen opbouwen en laten veranderen door verhalen heen.
- Wat heb je geleerd? Ik heb geleerd dat elk verhaal een grote impact kan hebben op mensenlevens. Zelf had ik altijd het gevoel dat mijn coming out verhaal te deprimerend was. Dat dit verhaal niet opbouwend kon zijn.
- Inspirerende quote? Een coming out zou nooit nodig moeten zijn. Het is niet nodig om te vragen of je anders mag zijn dan de" gangbare norm". Laten we allemaal 100% onszelf zijn.
Beluister het verhaal van Fleur hier via de podcast!
De kunstenaar: Besta Ni
Kunstenaar Besta Ni toverde een picknickbank op het Maaseikplein te Gent om tot een waar kunstwerk voor en door de LGBTI+ beweging. Hiervoor ontwierp die een uniek design met een symbolische betekenis dat als decor voor de luisterverhalen fungeert.
Het kunstwerk: De Marester
Het werk, de Marester, is de vrucht die is ontstaan uit een symbiose van 6 verhalen, 1 historische locatie en 1 artistieke interpretatie die als lijm diende om alles samen te voegen.
De Marester is een samenstelling van diverse symboliek die sterk aansluit bij de verhalen en werd ontworpen in een glas-in-lood-stijl om mooi aan te sluiten met de omgeving.
De tekening is een hybride samenstelling van een ekster en maretakken. Symbolisch gezien vraagt de ekster je om te ontwaken en verbinding te maken met je eigen kennis en wijsheid, te voelen en te vertrouwen op je eigen intuïtie. Iets dat sterk aansluit bij de ervaringen van de vertellers. Het is tevens een dier dat regionaal voorkomt en weinig seksueel dimorfisme vertoont. Deze wetenschappelijke kijk op het dier sluit aan bij wat verteld werd en de soms pijnlijke ervaringen bij de zoektochten naar aanvaarding en gelijkheid.
De maretakken kennen we als een symbool van vrede. Onder de maretak mag men enkel uit vrede handelen, geen geweld zal hier getoond worden en wekt daarom een gevoel van veiligheid op.
De vogel maakt een ‘vlucht’ in de nacht met de maan op de achtergrond. Dit refereert naar de vele momenten in de verhalen die ‘s avonds plaats vonden.
Onderaan sluit ik af met een uitspraak van D. Erasmus ‘Ego alius quam sum esse non possum’ wat wil zeggen ‘Ik kan niet anders zijn dan wie ik ben’.
Alle sprekers zijn helden voor de LGBTI+ gemeenschap, dat doen ze net door niet anders te zijn dan wie ze zijn en dit open en bloot te delen voor de wereld. Dit is een gegeven dat gerespecteerd dient te worden.
